Sülük

Geniş özet geçmek isterim...Bir arkadaş var ofisten...Evimiz de yanyana, komşuyuz yani...Toplu taşıma araçlarını kullandığımız dönemde her sabah ve akşam bana yapışan ve beraber gidelim beni de bekle olur mu diye telefon eden bir adamdan bahsediyorum...!?! Abi zaten otobüsle gidiyoruz di mi ama ne beklemesi ne beraberi...Kaçmak istesem ne kadar kaçabilirim yani...düşünün böyle bir tip.Neyse aynı otobüsle gidip geliyoruz...Muhabbeti bok mu bok.Çekemiyorum abi adamı...Neyse ben başladım bunu atlatmaya...her akşam ofisten çıkmadan beni arıyor bu akşam eve gidiyorsun di mi diye teyid alıyor.Ben de her seferinde hayır başka birine sözüm var falan diye atlatıyorum bunu.sonra yarım saat erkenden çıkıyorum ve hep olması gerekenden bir kaç otobüs öncesine biniyorum falan.Olaylar artık çığrından çıkmaya başladı çünkü ben artık genel müdürden falan önce ofisi terk etmeye başladım.Adamı o kadar aptal bahanelerle atlatıyorum ki hayır o kadar iyi okullardan mezun olmamış olsa gerizekalının başkanı ilan edeceğim.Anlamaması mümkün değil.Beni paranoyak yaptı.Bir akşam yine ben ofisten geç çıkacağım diye kandırmışım, parmak uçlarımda asansöre bindim.Derken onların katından biri düğmeye bastı.Asansör durdu kapısı ağır ağır açıldı.Ta-daa karşımda sevgili arkadaşım...Ben yakalanmaktan mahcup olmak yerine nasıl yakalarsın'ın kızgınlığı içerisinde, yol boyu ne derse tersliyorum falan...Hatta otobüs bomboş ben gidip ortalardaki tekli koltuklara falan oturuyorum o derece yani...Bir gün yine akşam çıkıştı bu beni arıyor.ben de telefonumu açmadım çıktım sansın diye...Yine parmak uçlarımda asansörün önüne geldim ama merdiven boşluğundan onu gözetliyorum eğer o asansöre binerse ben merdivenleri kullanacağım...adama başladı merdivenleri beşer onar inmeye.ben de çağırdım asansörü,bir güzel aşağı doğru süzülmeye başladım.zemin kata geldim ta-daa arkadaş beni çıkış kapısında bekliyor :)
Canım okurlarım bu serüven böyle sürüp gitti ben yaklaşık bir yıl bu adamı böyle aptal şekillerde atlatmaya çalıştım.Kah başarılı oldum kah çuvalladım :).sonrasında o araba aldı kendisine ben tam rahat ettim derken bu sefer her sabah beni arayıp seni de alayım mı demeye başladı...iki-üç ay hep atlattım sonra o da aramayı bıraktı...duydum ki şimdi de kendi departmanındaki arkdaşlarına her öğlen yemeğe çıkalım diye baskı yapıyormuş.Herkes yine fellik fellik kaçıyormuş ondan...
Böylelerini hep ben mi çekiyorum yoksa size de yapışan sülükler oluyor mu böyle yahu ?